Medycyna chińska to jeden z najstarszych systemów medycznych na świecie. Od ponad trzech tysięcy lat skutecznie nie tylko leczy, ale jest znakomitą metodą profilaktyki zdrowotnej. Lekarzom w dawnych Chinach płacono m.in. właśnie za to, by nie być chorym! Natomiast gdy choroba już się pojawiła – lekarze chińscy zazwyczaj skutecznie potrafili ją kontrolować, by nie rozprzestrzeniła się w organizmie i nie zaatakowała ważnych narządów.
Dawna, klasyczna medycyna chińska, jak i jej uwspółcześniona wersja, czyli chińska medycyna akademicka znana jako tradycyjna medycyna chińska (TMC lub TCM), wywodzą się z filozofii taoistycznej – operują więc własnym systemem terminologii, który należy poznać by je właściwie rozumieć. Mają też własny, specyficzny i niezwykle precyzyjny system diagnozowania, pozwalający wychwycić zaburzenie w organizmie znacznie wcześniej, niż pojawi się ono jako zdefiniowana i widoczna choroba.
Podstawą zdrowia oraz właściwej terapii jest m.in. harmonizowanie przepływów energii (Qi) w narządach i całym organizmie. Człowiek postrzegany jest jako całość psycho-fizyczna w stałej relacji ze środowiskiem – medycyna chińska nie zajmuje się „jednostkami chorobowymi chorych narządów”, lecz poszukuje faktycznych przyczyn – nieraz bardzo odległych w czasie i niekoniecznie leżących tam, gdzie aktualnie pacjent odczuwa ból lub inne problemy.
Medycyna chińska opiera się m.in. na precyzyjnej diagnostyce z pulsu i języka, wywiadu i wyglądu pacjenta. Podstawą zindywidualizowanej terapii są receptury ziołowe, odpowiedni sposób przygotowywania pożywienia i dieta (stosowna dla danej osoby, pogody i pory roku), akupunktura oraz różne techniki masażu. Bardzo ważny jest też ruch – stąd taka popularność ćwiczeń Tai-chi i Qi-gong. Dobry lekarz podczas diagnozy zawsze zwraca również uwagę na porę dnia i roku i w zależności do tego dobiera właściwą metodę terapii.
Terapie stosowane przez medycynę chińską są bezpieczne (bez negatywnych skutków ubocznych lub ze znacznie mniejszymi skutkami ubocznymi niż w przypadku zażywania leków alopatycznych), skuteczne i często znacznie bardziej ekonomiczne niż leczenie metodami medycyny zachodniej. Potwierdzają to tysiące badań naukowych dotyczących akupunktury, chińskiej farmakologii itp. opartych na zasadach Medycyny opartej na faktach (Evidence-Based Medicine, EBM) publikowane w renomowanych medycznych czasopismach naukowych i na najważniejszych portalach naukowych takich jak Pubmed czy CochraneLibrary. Świadczy o tym również ponad 4200 CPG (Clinical Guidlines of Practice, wg stanu na dzień 11.11.2018) dotyczące leczenia ponad 220 chorób – te „Zalecenia dotyczące praktyki klinicznej” publikowane są najczęściej we wszystkich wysoko rozwiniętych krajach świata przez instytucje rządowe zajmujące się ochroną zdrowia oraz przez medyczne organizacje zawodowe i organizacje pozarządowe (NGO) związane z medycyną, rehabilitacją i ochroną zdrowia (więcej na temat CPG: patrz m.in. >>>)
Również Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała w 2018 roku Tradycyjną Medycynę Chińską za całkowicie bezpieczną i skuteczną oraz włączyła diagnostykę różnicową TCM oraz jej procedury do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11).
Co ciekawe, akupunktura okazała się (co udowodniły liczne badania naukowe EBM) najlepszą metodą pozwalającą zażegnać „Kryzys opioidowy” w USA wywołany nadmiernym stosowaniem leków przeciwbólowych – 115 Kongres USA uchwalił związaną z tym ustawę H.R.6, którą Prezydent Donald Trump podpisał w dniu 24 październiku 2018 roku, wprowadzając tym samym akupunkturę do Federalnego Systemu Ubezpieczeń Medycznych oraz do głównego nurtu medycyny.